Πριν να μετρήσεις τ' αστέρια δε γυρνώ

Μια φορά κ ένα καιρό ήταν ένα αγόρι κ ένα κορίτσι. Κ συναντήθηκαν ένα μεσημέρι σε μια καφετέρια. Τότε το κορίτσι ερωτεύτηκε το αγόρι. Όμως ήταν πολύ δειλό κ φοβισμένο κ ανώριμο για να το παραδεχτεί. Κ αντί να προσπαθήσει έκανε λάθη. Κ το κατάλαβε πολύ καιρό μετά. Όπως κ το ότι το αγόρι που είχε απέναντι της ήταν άνθρωπος (κ όχι πολύ εύκολος άνθρωπος μάλιστα) που είχε ένα δικό του τρόπο σκέψης κ μια δική του κοσμοθεωρία κ δεν ήταν δυνατόν να βλέπουν τα πράγματα με τον ίδιο τρόπο. Κ πως ίσως το να πάει κ να του δώσει μια εξήγηση που αυτός ποτέ δεν ζήτησε δεν θα τον έφερνε κοντά της. Έτσι ξεκίνησε να μετράει τ' αστέρια ελπίζοντας ότι όταν θα τα μετρήσει όλα αυτός θα έρθει. Όμως το να μετρήσεις τ' αστέρια δεν είναι εύκολο. Γιατί ξεκινάς με ενθουσιασμό κ με φόρα κ κάποια στιγμή αρχίζεις κ κουράζεσαι, κ συνειδητοποιείς ότι τ΄αστέρια είναι ατέλειωτα κ το να τα μετρήσεις είναι ακόμα πιο δύσκολο από όσο το θεωρούσες. Κ το χειρότερο είναι ότι τα ίδια τ' αστέρια δεν σε βοηθάνε πάντα να τα μετρήσεις. Κρύβονται κ εσύ τα ψάχνεις. Πέφτουν την ώρα που εσύ δεν τα βλέπεις. Συνεχίζουν τη ζωή τους κ εσύ μένεις αμέτοχος. Κ κάπως έτσι φτάνεις στα όρια σου. Αλλά ποια είναι τα όρια? Κ κυρίως μπορείς να τα ελέγξεις? Εγώ νιώθω ότι μπορώ κ ακόμα κι αν δε μπορώ θα τα καταφέρω. Γιατί μπορεί να νιώθω ότι τα πλησιάζω αλλά δεν νιώθω έτοιμη να σταματήσω. Οπότε υπομονή. Ξέρω ότι θα φτάσω στα όριά μου όταν δε θα μπορώ να τα ελέγξω. Άρα αφού ακόμα μπορώ... ΣΥΝΕΧΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ