Saturday, October 11, 2008

Κάθε τέλος, μια καινούρια αρχή





Αποφάσισα να μετακομίσω, διαδικτυακά!!! Ίσως προσωρινά, ίσως και όχι.
Αλλά ας δούμε τι συνέβει από τις 11/01/08 μέχρι τις 12/10/08, δηλαδή από το προηγούμενο post μέχρι το σημερινό.

Από τις 11/01 λοιπόν μέχρι και τις 31/01 επικράτησε ένας μήνας πανζουρλισμού, γραφειοκρατείας και αγοράς απαραίτητων καταναλωτικών αγαθών για την επικείμενη "μετανάστευση" μου στο Βασίλειο των Κάτω Χωρών.

Από την 01/02 μέχρι τις 22/06 έγινα κάτοικος Ολλανδίας και δημότης Ουτρέχτης, χωρίς υπολογιστή στο μικρό μου δωμάτιο, γεγονός που συνέβαλε δραματικά στην εγκατάλειψη αυτού του blog.

Από τις 23/06 και μετά επέστρεψα στην εγχώρια ζέστη και ηλιοφάνεια με όλα τα συμπτώματα του Ολλανδού τουρίστα, εγκαύματα από τον ήλιο, ηλίαση, υπερκατανάλωση ελληνικού φαγητού και τα λοιπά, και τα λοιπά, και τα λοιπά.

Αφού λοιπόν διέκοψα βιαίως το τελευταίο και καλύτερο κομμάτι των διακοπών μου στα Τρίκαλα για να γυρίσω να διαβάσω για τη ρημάδα την εξεταστική και πέρασα και τα 6 μαθήματα που έδωσα, αποφάσισα λόγω πολλών συγκυριών και δη μιας συνάντησης που είχα στο τελευταίο και καλύτερο κομμάτι των διακοπών μου να ξεκινήσω και ένα νέο blog, και όπου μας βγάλει.

Σας περιμένω λοιπόν στο νέο μου σπίτι :
http://mikri-eleni.blogspot.com


:)

Friday, January 11, 2008

Unchained melody


Oh, oh my love
Oh my darling
I' ve hungered for your touch
A long and lonely time

And time goes by so slowly
And time can do so much
Are you still mine?

I need your love
I need your love
I need your love
God speed your love to me

Lonely rivers flow
To the sea, to the sea
To the open arms of the sea

Lonely rivers sigh
Wait for me, wait for me
Ill be coming home
Wait for me

Oh, oh my love
Oh my darling
I' ve hungered for your touch
A long and lonely time

And time goes by so slowly
And time can do so much
Are you still mine

I need your love
I need your love
I need your love
God speed your love to me (it to me)
God speed your love to me

Έχει περάσει ένας χρόνος ακριβώς. Άντε κ μερικές ώρες. Κι όμως νιώθω πως έγινε χθες. Ήταν ίσως η πιο όμορφη στιγμή που ζήσαμε εμείς οι δύο, ίσως επειδή ήταν η πιο αληθινή. Κ ίσως είναι ένα από τα λίγα σωστά, ώριμα κ σοβαρά πράγματα που έχω κάνει στη ζωή μου.
Κ τώρα, ένα χρόνο μετά δε σκέφτομαι ούτε πόσο δύσκολα ήταν όλους αυτούς τους μήνες, ούτε πόσο δύσκολα θα είναι τώρα που θα φύγω κ ό,τι μπορεί να χανόμαστε για πάντα. Σκέφτομαι πόσο πολύ σε αγαπάω κ πόσο ωραίο είναι να είσαι ερωτευμένος. Πόσο σημαντικός μπορείς να γίνεις για κάποιον χωρίς καν να το προσπαθείς. Κ κανένα ανθρώπινο εμπόδιο δε μπαίνει ανάμεσα σε μένα κ σε σένα πια. Κ για έναν ανεξήγητο λόγο είμαι χαρούμενη κ αισιόδοξη για αυτή την ιστορία για πρώτη φορά μετά από πολύ πολύ καιρό.
Πέρυσι στα γενέθλια μου, μου είχες ευχηθεί "να σε χαιρόμαστε". Αναρωτιέμαι τι θα μου ευχηθείς φέτος... χρόνια μου πολλά λοιπόν.