Sunday, July 22, 2007

I'm leaving on a jet plane

Λίγο η ζέστη, λίγο η αναμονή των διακοπών, λίγο το παιχνιδάκι της oscoul... ιδού οι 5 αγαπημένοι μου προορισμοί:


1) Νέα Υόρκη




Πολύβουοι δρόμοι, άπειρος κόσμος να τρέχει να προλάβει, μέσα σ' αυτούς κ εγώ με τεράστια μαύρα γυαλιά. καπέλο κ άπειρες σακούλες με ψώνια, όλα τελευταία λέξη της μόδας, ενώ το γραφείο μου σε ένα κορυφαίο περιοδικό με περιμένει πριν τα ξέφρενα ολονύχτια parties.


Πριν όμως κάνω την καριέρα στη Νέα Υόρκη...



2) Λατινική Αμερική





Εδώ η φωτογραφία είναι από το Μεξικό, όμως ονειρεύομαι μια μέρα να πάρω ένα σακίδιο κ μια μηχανή κ να κάνω το γύρο της...



Κ αφού τελειώσω την κουραστική περιπλάνηση



3) Άγιος Δομίνηκος, Καραϊβική





Πέραν των καθαρά προσωπικών ευσεβών πόθων που με θέλουν εκεί, θα ήθελα πολύ να νιώσω πως είναι να ζεις σε έναν επίγειο παράδεισο, με φοίνικες, cocktails, τιρκουάζ παραλίες... κ για να μπορώ να τραγουδάω I was swimming in the Carribean βρε αδερφέ!


Αλλα για να μην ξεχνάω τη γνήσια ρομαντική φύση μου...


4) Παρίσι






Ήχοι από ξυλόφωνα κ ακορντεόν στους δρόμους, ρομαντικοί ζωγράφοι στην Μονμάρτη, ευαίσθητοι συγγραφείς που ψάχνουν την πεταλούδα τους στο Moulin Rouge, απόηχοι από το Μάη του '68, μικρές Amelie που φωνάζουν "cappes, pas cappes?", τραγουδιστές στους δρόμους, ξεχασμένοι τσιγγάνοι σε οδηγούν στην Αυλή των θαυμάτων, η μυρωδιά του ζεστού γαλλικού καφέ κ του φρεσκοψημένου croissante σε ένα bistrot. σ' ένα δρομάκι κάπου πίσω απο την Παναγία των Παρισίων όπου ο Κουασιμόδος χτυπάει ακούραστα τις καμπάνες του...



last but not least κ εξίσου επιθυμητό με τους προηγούμενους προορισμούς




5) Παξοί







Πέραν του ότι είναι στο Ιόνιο, άρα υπάρχει με διάχυτη βενετσιάνικη αύρα, έχει εκπληκτικές παραλίες, πανέμορφη φύση κ χώρα, μικρό νησάκι, περπατήσιμο άνετα, τρελή ζωή, απίστευτο κόσμο - με έμφαση στους Ιταλούς φοιτητές τον Ιούλιο κ τον Αύγουστο- κ όταν έχεις τέτοια ομορφιά δίπλα σου γιατί να πας αλλού? Τέλος πάντων, το θεωρώ κορυφαίο ελληνικό νησί κ ανυπομονώ να πάω...
Εντάξει, εντάξει θέλω να κάνω δεκαπενταύγουστο με το Χριστόφορο υπάρχει πρόβλημα?

8 comments:

menia said...

Θέλω κ εγώώώώώώώ.Πάρε με μαζί σου choko και δεν θα ενοχλώ,στο υπόσχομαι..Σε μια γωνιτσα με το καπελακι μου,ησυχα,ησυχα.Ε,φανταστικό σοκολατάκι?

PeNNy LaNe said...

Πάρε με στη χώρα που χορεύουν όλη όλη μέρα! Η΄΄Η μήπως να περάσουμε από Beverly Hills?

Horace said...

τωρα αν συνδέεις τον αγ.δομίνικο με τη νέα υόρκη και τους παξούς..
οκ.. τι να πω!!
μαγκιά..

πολλά φιλιά και καλά ταξίδια!

PeNNy LaNe said...

Μάλλον σχιζοφρένεια Horace μου! Ζήτω η τρέλα!!!

elgalla said...

Όταν λέμε Χριστόφορο εννοούμε τον Παπακαλιάτη;;;
:-Ρ
Πάντως πλάκα πλάκα λένε πολύ οι Παξοί...

PeNNy LaNe said...

Το παραδέχομαι λοιπόν... είμαι μια παπακαλιατίτσα! Τι να κάνεις elgalla μου, εφηβικά κολλήματα είναι αυτά. Πολλά φιλιά!

ocsoul said...

Που έχεις χαθεί εσύ???

PeNNy LaNe said...

Oscoul mou, exw xa8ei ston efialtiko kosmo ths triplhs e3etastikhs... 8a anakampsw omws, pou 8a paei?