Σώπα μικρό μου κι άκουσε...

... ένα παραμύθι



Μια φορά κ έναν καιρό ήταν πολλοί άνθρωποι που μαζεύτηκαν σε ένα μικρό δωμάτιο. Κ το αποτέλεσμα εκείνης της μέρας ήταν διαφορετικό απ' ότι συνήθως.

Την επόμενη μέρα μαζεύτηκαν οι περισσότεροι από αυτούς σε ένα μεγάλο δρόμο, κι ήρθαν κι άλλοι κ κάθε μέρα ερχόντουσαν κι άλλοι. Στην αρχή υπήρχε αμηχανία αλλά μέρα με τη μέρα τα πράγματα όλο και καλυτέρευαν. Αυτοί οι πολλοί άνθρωποι ήξεραν ο ένας τον άλλον με το όνομά τους, βρισκόντουσαν κάθε μέρα, συζητούσαν τα απογεύματα κ μετά πέρναγαν μαζί τη νύχτα. Έβλεπαν ταινίες, τραγουδούσαν, χόρευαν, έπαιζαν στους δρόμους. Δεν ήταν πάντα όμορφα, υπήρχαν στιγμές που φοβόντουσαν πολύ ο ένας για τον άλλο, που φώναζαν μες το πλήθος. Κ σίγουρα δεν ήταν πάντα ανέμελα κ αθώα. Διακυβέβονταν για αυτούς πολύ σημαντικότερα πράγματα από αυτά που άφηναν πίσω τους.

Θέλει αρετή κ τόλμη η ελευθερία

Αυτά τα παιδιά, τα χαμένα παιδιά στη χώρα του Ποτέ, άλλοι τα είπαν ήρωες. Άλλοι επαναστάτες. Άλλοι ονειροπόλους. Άλλοι τα χαρακτήρισαν με ανάρμοστες για αυτό το παραμύθι εκφράσεις. Ίσως να μην ήταν τίποτα από όλα αυτά, ίσως κ όλα μαζί. Αλλά ήταν σίγουρα από αυτούς που θέλουν να ζουν κ να αναπνέουν.
Κ η αρετή κ η τόλμη των δύο τριών πρώτων που αποφάσισαν εκείνο το μεσημέρι να το ξεκινήσουν με κάθε κόστος χάρισαν σε κάποιον που απόψε τους σκέφτεται το πιο όμορφο καλοκαίρι (πέραν όλων των άλλων που χάρισαν κ όλων των άλλων στους οποίους χάρισαν...).

Ξέρεις υπάρχουν ιστορίες φανταστικές που σου τριβελλίζουν το μυαλό από μικρό παιδάκι. Που ονειρεύεσαι πως θα ήταν αν μια μέρα τις ζούσες? Κ ξαφνικά απλά τις ζεις, κ τις γνωρίζεις κ είναι ακόμα πιο όμορφες κ μαγικές άπό αυτές που άκουγες μικρός.
Ξέρεις οι πιο όμορφες αναμνήσεις είναι από καλοκαίρια κ βράδια όταν ήσουν μικρός κ έπαιζες κρυφτό κ μπάλα με τα άλλα παιδιά στη γειτονιά μέχρι τις 2. Κ ένιωθες τόσο γεμάτος. Κ μετά νοσταλγούσες αυτό το συναίσθημα μέχρι που το ξανάζησες.
Έτσι
Ξαφνικά
Χωρίς να το περιμένεις, σχεδόν από μια σύμπτωση κ ίσως κ από ανορθόδοξο αρχικό ερέθισμα.



Αν μπορούσα θα γύρναγα το χρόνο πολύ πιο πίσω για να προλάβω να αλλάξω πράγματα ώστε όταν ερχόταν να ήταν όλα τέλεια, χωρίς τα μεγάλα μαύρα σύννεφα. Αλλά αν δε μπορούσα θα ξαναγύρναγα το χρόνο τότε κ θα προσπαθούσα να αλλάξω τα άσχημα έστω κι αν ήταν κάπως αργά. Αλλά αν δε μπορούσα θα ξαναγύρναγα το χρόνο πίσω και θα το ζούσα ακριβώς όπως έγινε.


Έτσι
Ξαφνικά
Χωρίς να το περιμένεις, σχεδόν από μια σύμπτωση κ ίσως από ανορθόδοξο αρχικό ερέθισμα.

κ όλα αυτά γιατί...

Μια φορά κ έναν καιρό ήταν πολύ άνθρωποι που μαζεύτηκαν σε ένα μικρό δωμάτιο. Κ το αποτέλεσμα εκείνης της μέρας ήταν διαφορετικό απ' ότι συνήθως.




Σε μερικές ώρες θα έχει περάσει ακριβώς ένας χρόνος. Ξέρεις εσύ...
Χρόνια πολλά